lauga

(að), v. to bathe (kona laugaði barn sitt);

refl., laugast, to bathe, take a bath (laugaðist konungr í ánni Jordan); to coat, overlay (skjöldr laugaðr í rauðu gulli).

* * *

að. [Swed. löga; cp. Lat. lavare], to bathe; þeir tóku kyrtil Joseph, lauguðu hann ok lituðu í kiðja-blóði, Stj. 194; hann laugaði öxina í blóðinu, Eb. 200; þvá hann ok lauga, Greg. 61; fór hann þá út til Jórdanar ok laugaði sik þar sem siðr er til pálmara, Hkr. iii. 67: a nurse’s term, to bathe a new-born infant, performed in olden times, and perhaps still, with some ceremony.

II. reflex. to bathe; laugaðisk konungr í ánni Jordan, Fms. vii. 87, 92; allr líkami Lausnarans laugaðist þá í blóði hans, Pass. 3. 9: metaph., laugaðr í leiri ok moldu, Karl. 409; silfri laugat, Fas. iii. 627; laugaðr í rauðu gulli, i. 172.